Izdavačka kuća “Laguna” objaviće na srpskom jeziku knjigu slavnog režisera i scenariste Kventina Tarantina “Bioskopska premišljanja”.
U pitanju je druga knjiga čuvenog filmadžije, nakon knjige inspirisane scenarijom za njegov film “Bilo jednom u Holivudu”, koja je postala bestseler “Njujork tajmsa”, uz zaključak kritike da je u pitanju raspamećujuće zabavna, opasno inteligentna knjiga o filmu, jedinstvena i kreativna kao i ostala djela Tarantina.
Pored toga što se ubraja među najslavnije savremene sineaste današnjice, Tarantino je možda osoba koja najzanosnije i sa najviše entuzijazma širi ljubav prema filmu. Godinama je napominjao da će se na kraju karijere posvetiti pisanju knjiga o filmovima, a “Bioskopska promišljanja” odgovor su svim željama i nadama njegovih strasnih poklonika i ljubitelja filma. Knjiga je, po autorovim riječima, evoluirala od pukog uvažavanja njegovih favorita do pregleda filmova koji su inspirisali tačku gledišta o kojoj vrijedi razgovarati.
– Ovo me je učinilo da još više poštujem profesionalce filmske kritike zbog činjenice da sam shvatio da ne mogu da radim ono što oni rade. Kada bi moj posao bio da idem i gledam nove filmove svake sedmice i pišem šta sam mislio, ne mogu da zamislim da bih imao šta da kažem o svemu, osim da ponudim sažetak radnje i dobru, lošu ili indiferentnu presudu. Uz knjigu sam želio pronaći nešto neobično što je zanimljivo i o čemu vrijedi razgovarati – rekao je Tarantino.
Organizovana oko ključnih američkih filmova iz sedamdesetih godina, koje je prvi put gledao kao mladi bioskopski gledalac, knjiga je intelektualno pronicljiva koliko i razigrana i zabavna. Istovremeno filmska kritika, filmska teorija, reportaža, divan lični istorijat “Bioskopska premišljanja” napisana su glasom koji se odmah prepoznaje kao Tarantinov.
Knjiga je fokusirana na nasilne filmove, akcione filmove, horore, vesterne ili djela žanra krimića i crne eksploatacije, one vrste filmova koji su oduševili dijete Kventina i tinejdžera Tarantina i koji su, po svemu sudeći, još, u dobru i zlu, u srži njegove kinematografije. Jasno je da je riječ o djelu filmskog stvaraoca čije je znanje o filmovima nevjerovatno i koji, zahvaljujući profesionalnom iskustvu, može dodati uvide koje je stekao iz industrije zajedno s pristupom ljudima sa kojima je radio intervjue.
Recimo, Tarantinovo razmatranje “Bulita” je fokusirano na njegovim intervjuima sa scenaristom i režiserom Volterom Hilom, koji je bio pomoćnik režisera na filmu i sa Nilom Mekvin, suprugom Stiva Mekvina. Tarantino pomno i s ljubavlju istražuje rad karakternih glumaca i često ih čini uporištem svoje analize. On tretira “Prljavi Hari” kao temeljni film o serijskom ubici, a kao razlog za istorijski efekat filma ističe izvođenje Endija Robinsona, u ulozi ubice Škorpije.
Takođe, on nudi istorijske poglede na promjene koje su se dogodile u Holivudu kasnih šezdesetih i ranih sedamdesetih, i na preklapajuće generacije novih reditelja koji su tamo radili i sa zahvalnošću gleda na karijeru kritičara Kevina Tomasa, čije izvještavanje o žanrovskim filmovima Tarantino smatra ključnim za tok filmova sedamdesetih i kasnije. Kao režiser, ali i virtuelni kritičar, Tarantino zadire duboko u vrste odluka koje režiseri donose, kako na makro nivou velikih poteza u karijeri, tako i na mikro nivou detalja ponašanja i uglova kamere, sa nevjerovatnom oštrinom.
Prevod
Tarantinove knjige na srpski jezik preveo je pisac i prevodilac Goran Skrobonja. Autor, koji je pasionirani istraživač fenomena pop kulture i to prije svega onih koji su obilježili dekadu u kojoj se odvijaju Tarantinove knjige, rekao je da je prevod pred njega stavio izazove, posebno oko naziva filmova i serija.
– U knjigama postoji masa podataka o serijama i filmovima koji se sigurno nisu prikazivali u staroj Jugoslaviji. Bilo je povuci-potegni pogotovo za naslove koji su prikazivani. Ne postoji nikakav jedinstveni leksikon, enciklopedija ili druga baza podataka gde biste mogli da potražite originalni naslov filma ili serije pa da vidite kako je glasio distributerski – kazao je Skrobonja.
Komentariši