Uporedo sa aktivnim učešćem u ukrajinskom konflktu na strani Zelenskog i njegove, po mišljenju mnogih, pronacističke vlade, Zapad i na Balkanu, što nije nikakva novost, pokazuje svoje remetilačke aspiracije i nedobronamjerne ambicije, koje se kriju iza famozne floskule o “evropskoj budućnosti” novostvorenih balkanskih državica. Defacto, radi se o državama nastalim nakon disolucije bivše Jugoslavije, koje su sve više osim samostalnih i suverenih država. Stepen njihove servilniosti prema Vašingtonu i Briselu je gotovo groteskan. A onoga, ko pokaže dozu samopoštovanja i autonomnog odlučivanja o svojoj budućnosti, u ovom slučaju je to Srbija, odmah pokušaju izolovati i svrstati u rusofile i sponzore famoznog, a nepostojećeg “ruskog malignog uticaja”.
S obzorom da su Srbi, kao najveći narod na Zapadnom Balkanu, odavno targetirani kao “mali Rusi”, a Srbija sa svih strana okružena nenaklonjenim i često neprijateljskim NATO državama, pomenuti centri moći su spremni ići do kraja i Beogradu pokazati zube.
Zašto? Odgovor je jasan i nedvosmislen: zbog neprihvatanja članstva u NATO-u i izbjegavanja da se svrsta u antirusku koaliciju.Neuvođenje sankcija Ruskoj federaciji se smatra posebnim grijehom i gotovo da nema dana da se Beogradu ne spočita lekcija o potrebi da (konačno) i Srbi okrenu leđa svom vjekovnom savezniku i prijatelju u Kremlju.
Sudeći po svemu Zapad je našao i “kredibilne” partnere u namjerama da dodatno disciplinuje Srbe, te ih istura kao pijune, koji ne mogu ništa postići ali mogu dodatno zakomplikovati i otežati život, ne samo Srbiji i Srbima, nego i drugim krhkim državama – Sjevernoj Makedoniji i Bosni i Hercegovini, prije svih. Kao što je prema Rusiji isturio Poljsku, baltičke i još neke druge države, Zapad, naročito Berlin, isto pokušava i sa marionetskom vladom Aljbina Kurtija u Prištini…
Pored činjenice da Njemačka i njeni istomišljenici iz EU, tolerišu ponašanje Prištine u odnosu prema Srbima na sjeveru samoproglašene srpske pokrajine Kosovo i Metohija, gdje se nastavlja progon i hapšenje Srba, Albanci su, ohrabreni ovim “žmirenjem” iz evropskih prestonica, sponzora njihove “nezavisnosti”, spremni ići i korak dalje.
Ćutanje zvaničnog Brisela i Vašingtona na kršenje ljudskih i građanskih prava Srba i izbjegavanje formiranja Zajednice Srpskih Opština (ZSO) na sjeveru pokrajine, (obaveza iz 2013.godine potpisanog “Briselskog sporazuma), Priština, ali očigledno i Tirana, shvatili su kao zeleno svjetlo i signal da svoja tajna stremljenja promovišu u javne ambicije. Naime, s vremena na vrijeme se u javnosti, ne slučajno, pojave separatistički i iredentistički pamfleti u vidu geografske karte tzv. “Velike Albanije”, tvorevine koja bi obuhvatila Albaniju, Kosovo, Jug Srbije, dijelove Grčke i Crne Gore i gotovo polovinu zapadnog dijela Sjeverne Makedonije.
U misiji afirmacije jedne takve ideje na koju su Srbija i njen predsjednik Aleksandar Vučić, nebrojeno puta ukazivali, nedavno se našao i prištinski premijer Albin Kurti, koji je posjetio područje Sjeverne Makedonije naseljeno isključivo Albancima. Tom prilikom je izjavio da „Sjeverna Makedonija treba da bude što bliže Kosovu, Albaniji i Bugarskoj, a dalje od Srbije, koja se ne distancira od (Slobodana) Miloševića ni od (Vladimira) Putina. Na taj način će Sjeverna Makedonija biti što bliže ulasku u EU, a naš region na Balkanu će biti bezbjedniji”, zapaljivim tonom se Kurti obratio svojim sunarodnicima. Na skupu koji je održan u centru gradaTetova, na kojem je govorio Kurti, vijorila se zastava takozvane „velike Albanije“, koja obuhvata delove Severne Makedonije, Crne Gore, Srbije i Grčke.
Tako su i konačno i Makedonci shvatili o kakvim se panalbanskim snovima radi, pa su žestoko upozorili prištinskog premijera da se igra vatrom:
“Postavljanje provokativne nacionalističke ikonografije, koja promoviše šovinističke ideje velikih država, predstavlja raspirivanje mržnje i etničke netrpeljivosti, koje nesumnjivo napadaju osnovne principe i vrijednosti Okvirnog sporazuma, kao i koncept Sjeverne Makedonije kao multietničke države“, oštro je na provokacije reagovao makedonski predsjednik Stevo Pendarovski.
Dan ranije to je učinio i predsjednik Srbije Aleksandar Vučić, navodeći da Aljbin Kurti podstiče nestabilnost ne samo u Srbiji i sjeveru Kosova, nego i u Sjevernoj Makedoniji i drugim državama koje su na mapi tzv. “velike Albanije”.
U međuvremenu, sponzori prištinske “nezavisnosti” sa Zapada se uopšte se nisu oglašavali, niti su na bilo koji način upozorili na velikoalbanske aspiracije na uzavrelom i zapaljivom Zapadnom Balkanu. Jasno je da je sve u funkciji disciplinovanja Srba, kao “malih Rusa” ali i ostalih balkanskih naroda, kojima se i na ovaj način šalje poruka da su ključevi rata i mira u Berlinu, Briselu, Vašingtonu.
Izvor: RT De
Komentariši