Oproštaj od Gorana Maunage: Bio nam je više od druga i kolege

Poseban i uvijek zaseban. Galantan, kavaljer kakvih je danas malo, drug, kolega…. Bio je sve to i mnogo više, ali danas utihnuše i naša pera, jer on više nije među nama.

Goran Maunaga je ostavio neizbrisiv trag na stranama “Glasa Srpske”.

U redakciji je imao svoj kutak koji je, kako se kaže, uvijek “mirom mirisao”, a iz kojeg su raskrinkane brojne afere, objašnjeno novinarstvo studentima koji su dolazili i imali čast da tada, a i godinama kasnije sjede pored takvog čovjeka koji je znao šta i koliko da priča.

Malo se govorio o sebi, a puno o stanju u društvu.

Volio je da se našali, a ponekad kad se zanese i da podijeli poneku anegdotu iz svog bogatog životnog iskustva.

Mnoge je oslovljavao sa „druže“, i oko sebe i s druge strane strane žice.

Rijetko kad je žurio i teško je povjerovati da je ovako brzo otišao.

Ovaj put zauvijek, ali ime Gorana Maunage čuvaju i čuvaće stranice “Glasa”, njegove kolege i svi koji imali čast da s njim prožive dio svog života.

Goran Maunaga poginuo je u subotu u saobraćajnoj nesreći u mjestu Ljubogošta kod Pala.

Rođen je 11. marta 1959. godine u Sarajevu gdje je završio osnovnu i srednju školu.

Na Fakultetu političkih nauka u Sarajevu, odsjek žurnalistika, diplomirao je 1984. godine.

Karijeru je počeo 1987. godine u „Večernjim novostima“, a najveći dio radnog vijeka, od 2008. do 2018. godine proveo je radeći u „Glasu Srpske“.

Prethodno je tri godine proveo u „Nezavisnim novinama“, a nakon odlaska iz „Glasa“ postaje šef dopisništva agencije Srna u Istočnom Sarajevu.

Objavljivao je tekstove u brojnim listovima širom regiona, a tokom građanskog rata u BiH bio je urednik i novinar u listovima „Srpska vojska“ i „Javnost“.

Za objavljene tekstove dobio je brojne nagrade, kako od novinskih kuća u kojima je radio, tako i od asocijacija sa kojima je sarađivao.

Goran Maunaga ostaće posebnim slovima upisan u osamdesetogodišnju istoriju „Glasa Srpske“.

Izvor: Glas Srpske